Burmistrz Mississaugi Bonnie Crombie, poseł do legislatury Rudy Cuzzetto, poseł do legislatury Kaleed Rasheed (Mississauga East-Cooksville), Konsul Generalny RP Krzysztof Grzelczyk, szef KPK oddział Mississauga Les Blaszczak, wiceszef Kongresu KPK oddział Mississauga  Eric Szustak i oczywiście wielu działaczy Stowarzyszenia Gdańszczan oraz klubu seniora ze Związku Narodowego Polskiego, a także wielu innych znamienitych gości wzięło udział w sobotę 22 września w uroczystym sadzeniu dębów na stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości w parku Brickyard w Mississaudze, co zorganizowano w ramach inicjatywy miasta Mississauga One Million Trees. Drzewka dęby czerwone i białe dostarczyło nieodpłatnie miasto. Podczas części oficjalnej założycielka i prezes honorowy Stowarzyszenie Gdańszczan p. Zuzanna Stupak otrzymała tytuł ambasadora miasta, który wręczył jej w imieniu prezydenta tego grodu Wojciech Wojnarowicz.

Kawę i pączki jak zwykle w takich okazjach organizatorzy zawdzięczali firmie Sweet Temptation.

Wkrótce relacja filmowa

Na zakończenie Rekolekcji Fatimskiech w kościele św. Maksymiliana Kolbe
w piątek ,całą noc był wystawiany Najświętszyy Sakrament.

Zdjęcia nadesłał nasz Czytelnik p. Roman Gdyczyński

Polonijna załoga jachtu Drivers Wanted pod wodzą skippera Tadeusza Bartlewskiego zdobyła 6 miejsce na 63 startujących w Mistrzostwach Świata J-24 - 24 stopowych znormalizowanych jachtów kilowych, które w tym roku, w ubiegłym tygodniu, były rozgrywane u brzegów Mississaugi.

fot. Andrzej Pokora facebook

Ze zdobywcami 6. miejsca w mistrzostwach świata J-24 rozmawia Andrzej Kumor

Kanadyjska Polonia żeglarstwem stoi

        Polonijna załoga jachtu „Drivers Wanted” pod wodzą skipera Tadeusza Bartlewskiego zdobyła 6 miejsce na 63 startujących w mistrzostwach świata J24 – 24-stopowych znormalizowanych jachtów kilowych, które w tym roku, w ubiegłym tygodniu, były rozgrywane u brzegów Mississaugi.

        Andrzej Kumor: Panie i Panowie, po pierwsze gratuluję i proszę się przedstawić. Czy to jest pełna załoga?

        Tadeusz Bartlewski: Jedna osoba jest nieobecna, to jest Irek Zubko, który był taktykiem na łodzi. Pozostali to Brygida i Maciek Sadowscy oraz Robert Burek.

        – Zacznijmy od mistrzostw. Które to są Państwa mistrzostwa? W tym samym składzie? Pamiętam, że Pan wyjeżdżał lata temu na Atlantyk na mistrzostwa J24.

        Tadeusz Bartlewski: To może było w Annapolis. Skład przeważnie jest ten sam, jedna osoba może się zmienia. Tu jest praktycznie nasz stały skład od 7 – 9 lat.

        A ponieważ to zależy od wagi załogi, tak że czasami pływamy we czterech, czasami pływamy w pięciu.

W szkole polskiej im Mikołaja Kopernika, do której uczęszcza co sobotę kilkaset polskich dzieci w sobotę 5 marca 2016 roku miał miejsce doroczny konkurs recytatorski.

Jak powiedziała dyrektor szkoły pani Elżbieta Bejaoui, konkurs recytatorski to najważniejszy konkurs szkolny. Dzieci, nauczyciele i rodzice wkładają w przygotowanie ogrom pracy. Dzieci, które uczęszczają do szkoły polskiej urodziły się w Kanadzie. Są również takie, w których domach nie mówi się po polsku. Fakt, że większość z nich pięknie mówi w języku "ojców i dziadów" jest godzien najwyższego uznania. 

Właściwie wszystkie dzieci powinny dostać najwyższą nagrodę. Wiele z tych, których udział w konkursie nie został nagrodzony punktowanym miejscem, w naukę języka polskiego wkłożyło ogrom pracy. Trudno też porównywać recytację wierszy o różnej trudności językowej i dlugości.

Proszę zresztą ocenić samemu oglądając relację filmową.

Rzeczą godną uwagi jest również to, że polskie dzieci uczą się na pamięć wierszy, w szkołach kanadyjskich jest to coraz rzadsze.

Pokaz ogni sztucznych

W poniedziałek 4 sierpnia  po Mszy św. wyruszyła z Brampton sprzed kościoła św. Patryka,  kilkusetosobowa pielgrzymka piesza do Sanktuarium Męczenników w Midland.

Podczas Mszy św. przybył do pielgrzymujących przebywający akurat w Kanadzie biskup Krymu o. Jacek Pyl, który prosił o modlitwę o pokój w tamtym rejonie. Wraz z nim żegnał odchodzących prowincjał o. Marian Gil oraz o. Andrzej Madej, który pełni apostolską posługę dyplomatyczną w Turkmenistanie. W swej homilli prowadzący od lat pielgrzymki o. Rosiński  napomniał, by każdy zastanowił się "co ja tutaj robię". Pielgrzymka nie jest dobrze zorganizowanym obozem wędrownym lecz spotkaniem z Bogiem, który jest w stanie oczyścić nasze intencje. Nawiązując do czytanej Ewangelii wskazał, na najprostszą i najkrótszą modlitwę, wygłoszoną przez św. Piotra - Jezu ratuj!

Wśród pielgrzymujących jest wielu ludzi, których Jezus Chrystus dotknął w życiu, wielu nawróconych i uratowanych przez Pana Boga, idą też ludzie zachęceni przez znajomych czy rodzinę, dla których jest to wielka szansa nawrócenia i pojednania. Nastrój maszerujących był bardzo radosny, dla wielu pielgrzymka do Midland jest najważniejszym wydarzeniem w roku. Biskup Pyl i o. Madej przed wymarszem pielgrzymki spowiadali chętnych.

Pielgrzymi maszerują w trzech grupach czerwonej, niebieskiej i zielonej.

Uroczystości w Midland, którym przewodniczył będzie bp Pyl odbędą się w niedzielę 10 kwietnia.

Fragment przemówienia Stephena Harpera

W piątkowy wieczór w centrum konferencyjnym przy Dixon Rd w Toronto miał miejsce uroczysty obiad na rzecz finansowania budowy pomnika ofiar komunizmu w Ottawie,  wydany przez Tribute to Liberty.

W hallu przed salą bankietową ustawiono plansze wystawy o drodze do wolności "Solidarności".

W imprezie wzięło udział wielu zaproszonych gości z rządu - w tym ministrowie imigracji Chris Alexander i pochodzący z Estonii lider większości rządowej w Izbie Gmin Peter van Loan oraz premier Stephen Harper wraz z małżonką (Stephen Harper w przyszłym tygodniu przyjeżdża z wizytą do Polski).

Reporter "Gońca" zauważył również posłów Władysław Lizonia z małżonką, Boba Decherta, Stellę Ambler i wielu wielu innych. Była obecna prezez KPK Teresa Berezowska, przewodniczący rady dyrektorów Credit Union Andrzej Pitek, Właściciel firmy Cyklon Manufacturing Andrew Sochaj. Byli ambasadorzy wielu krajów Europy Wschodniej,  Estonii Gita Kalmet, Ukrainy Vadym Prystaiko, Polski Marcin Bosacki - nieco zagubiony przy wejściu na salę - Słowacji Milan Kollar.

Przemawiając premier Kanady Stephen Harper przypomniał jak wielki wkład  w rozwój kanadyjskiego państwa wnieśli imigranci i uchodźcy uciekający z krajów komunistyczych, zapewnił, że Kanada zawsze stoi na straży wolności człowieka i stąd jej zaangżaowanie na Ukrainie. Potwierdził, że Ukraina może na Kanadę liczyć. Stwierdził, że Ottawa uczy się na błędach i jako jeden z nich wymienił ignorancki i lekceważący stosunek rządu ówczesnego premiera Trudeau do wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Przypominał też kilkakrotnie postać świętego od niedawna Jana Pawła II. Co ciekawe, wymienił kwestionowaną a co najmniej przemilczaną w kręgach europejskiej lewicy liczbę ofiar komunizmu - 100 mln osób. Przemówienie premiera było dramatyczne w tonie.

Premier Harper stwierdził, że w wieku 20 trująca ideologia komunizmu przedostała się do wszystkich krajów świata. Skutek był katastrofalny; ponad 100 milionów ludzi straciło życie.

- I nigdy nie powinniśmy zapominać, że za tą statystyką kryli się żywi ludzie - ojcowie, synowie, córki, sąsiedzie, że ich przyszłość i potencjał ich nadzieje i marzenia zostały im zabrane…
W Kanadzie odczuwamy te cierpienia nader wyraźnie ponieważ prawie jedna czwarta wszystkich Kanadyjczyków, albo żyła kiedyś w komunistycznych kajdanach, albo też jest dziećmi tych, którzy żyli pod panowaniem komunistów. W wieku XX Kanada stała się bezpieczną przystanią dla ludzie uciekających spod panowania komunistycznego, nowym domem i ojczyzną dla wszystkich, którzy pragnęli wolności. Przybywali tu z Rosji, Estonii, Ukrainy, Łotwy, Litwy, Węgier, Polski, Kambodży, byłej Czechosłowacji, byłej Jugosławii, byłych Niemiec Wschodnich, Chin, Korei Północnej, Kuby, Albanii i innych krajów. Tu znajdowali bezpieczeństwo zamiast opresji, kanadyjską swobodę zamiast komunistycznych restrykcji, zamiast komunistycznego determinizmu, szanse dla siebie, zamiast komunistycznego strachu, kanadyjską nadzieję. Bezpieczeństwo, szansa i nadzieja to była Kanada i to wciąż jest nasza Kanada.
Tu zakładali silne rodziny, promowali kanadyjskie wartości i poprzez swój olbrzymi pomogli Kanadzie stać się tym, czym jest. Tak jak Kanada walczyła z komunizmem wewnątrz dając schronienie setkom tysięcy uchodźców i imigrantów również zagranicą zdecydowanie broniliśmy wolności wszędzie tam, gdzie była zagrożona.
Kanadyjczycy wiedzą, że zagrożenia tego świata nie ustają gdy zamyka się drzwi własnego domu. Byliśmy państwem frontowym zimnej wojny. Podczas tych trudnych lat jeden z moich poprzedników premier Brian Mulroney stał ramię w ramię z gigantami, premierem Margaret Thatcher, prezydentem Ronaldem Raeganem i papieżem, dzisiaj świętym, Janem Pawłem II tak, by zimna wojna została osatatecznie zakończonona naszym zwycięstwem
Przywitaliśmy w Kanadzie wieleset tysięcy uchdźców, Chińczyków uciekających spod rewolucji kulturalnej; przywitaliśmy 60 tys. wietnamskich Boat People po upadku Sajgonu, występowaliśmy przeciwko antysemityzmowi w świecie komunistycznym, wydaleniu żydowskich obywateli i przeciwko strasznym deportacjom Tatarów krymskich, czego 70. rocznicę niedługo będziemy obchodzić. Kanada zaoferowała azyl czeskiemu pisarzowi Josefowv Skvoreckiemu i sowieckiemu defektorowi Igorowi Gouzenko, który przekazał Zachodowi jedne z pierwszych ostrzeżeń przed zimną wojną. Mieszkał potem kilka przecznic na południe od Parliament Hill.
Kanada jako pierwszy kraj Zachodu uznała w 1991 roku niepodległość Ukrainy i Kanada nadal wspiera naród ukraiński. W rzeczy samej nie ma żadnego kraju zachodniego, który byłby bliżej i miał bliższe związki z Ukrainą niż Kanada. Od końca XIX wieku z otwartymi ramionami przywitaliśmy setki tysięcy ukraińskich osadników, nazwaliśmy holodomor tym czym był - masowym ludobójstwem i ustanowiliśmy dzień pamięci hołodomoru. Panie i panowie pozwólcie, że jeszcze na chwilę zatrzymam się na Ukrainie, ponieważ obecna sytuacja tam ma poważne i dalekosiężne skutki dla wszystkich.

Premier Harper wymienił też przykłady kiedy Kanada zawiodła swych obywateli starając się grać rolę kraju neutralnego w sporach z Sowietami i kiedy pozostała obojętna na przykład na wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. Zapewnił, że z tych błędów jego rząd wyciągnął wnioski.

- Dzisiaj nasza polityka zagraniczna jest kształtowana przez najszczytniejsze wartości; obronę Kanady i promowanie podstawowych wolności ludzkich, które mają kluczowe znaczenie dla społeczeństwa, a także przeciwstawianie się wszystkim tym, którzy nastajął na te wartości (...)
Dlatego Panie i Panowie Kanada dumnie, zdecydowanie i stanowczo stoi u boku ukraińskiego narodu (...) To czego dzisiaj doświadczają miliony Ukraińców jest zarówno dzwonkiem alarmowym jak i wezwaniem do działania. W ciągu minionych kilku miesiący świat patrzy jak prezydentowi Putinowi coraz wygodniej jest z konfrontacją. Jego zuchwałość narasta od czasu gdy rosyjskie oddziały przemocą wcieliłyKrym. Wpływy ekspansjonizmu i militaryzmu reżimu Putina nie ograniczają się do Ukrainy, lecz zagrażają bezpieczeństwu naszych wschodnioeuropejskich sojuszników, a co za tym idzie, bezpieczeństwu i stabilizacji świata. Przyjaciele, nie jestem w stanie przewidzieć co się wydarzy w najbliższych miesiącach, czy latach na Ukrainie, w Europie czy w Kanadzie, ale wiem jedno - Kanadyjczycy zawsze wspierali wolność i demokrację dla wszystkich - i dlatego nie wycofamy się obecnie z poparcia narodu ukraińskiego!

Modlitwę przed jedzeniem odmówił i obiad pobłogosławił o. Janusz Błażejak OMI, proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Mississaudze